Wat is een posttraumatische stressstoornis?

Posttraumatische stressstoornis (PTSS) is een psychiatrische aandoening die kan optreden bij mensen die een traumatische gebeurtenis hebben meegemaakt of er getuige van zijn geweest, zoals een natuurramp, een ernstig ongeval, een terroristische daad, oorlog / strijd of verkrachting, of die met de dood zijn bedreigd seksueel geweld of ernstig letsel.

Mensen met PTSS hebben intense, verontrustende gedachten en gevoelens die verband houden met hun ervaring en die lang na de traumatische gebeurtenis duren. Ze kunnen de gebeurtenis opnieuw beleven door middel van flashbacks of nachtmerries; ze kunnen verdriet, angst of woede voelen; en ze kunnen zich onthecht of vervreemd voelen van andere mensen. Mensen met PTSS kunnen situaties of mensen vermijden die hen aan de traumatische gebeurtenis herinneren, en ze kunnen sterke negatieve reacties hebben op zoiets gewoons als een hard geluid of een onbedoelde aanraking.

Symptomen PTSS

Symptomen van PTSS vallen in vier categorieën. Specifieke symptomen kunnen in ernst variëren.

Indringing: opdringerige gedachten zoals herhaalde, onvrijwillige herinneringen; verontrustende dromen; of flashbacks van de traumatische gebeurtenis. Flashbacks kunnen zo levendig zijn dat mensen het gevoel hebben dat ze de traumatische ervaring opnieuw beleven of voor hun ogen zien.

Vermijden: het vermijden van herinneringen aan de traumatische gebeurtenis kan het vermijden van mensen, plaatsen, activiteiten, objecten en situaties omvatten die verontrustende herinneringen kunnen oproepen. Mensen proberen misschien te vermijden dat ze zich de traumatische gebeurtenis herinneren of eraan denken. Ze willen misschien niet praten over wat er is gebeurd of hoe ze erover denken.

Veranderingen in cognitie en gemoedstoestand: onvermogen om belangrijke aspecten van de traumatische gebeurtenis te onthouden, negatieve gedachten en gevoelens die leiden tot voortdurende en verwrongen opvattingen over zichzelf of anderen (bijv. ‘Ik ben slecht’, ‘Niemand is te vertrouwen’); verwrongen gedachten over de oorzaak of gevolgen van de gebeurtenis die leiden tot het ten onrechte beschuldigen van zichzelf of anderen; voortdurende angst, afschuw, woede, schuld of schaamte; veel minder interesse in eerder genoten activiteiten; zich onthecht of vervreemd voelen van anderen; of niet in staat zijn om positieve emoties te ervaren (een gebrek aan geluk of voldoening).

Veranderingen in opwinding en reactiviteit: opwinding en reactieve symptomen kunnen zijn: prikkelbaar zijn en woede-uitbarstingen hebben; zich roekeloos gedragen of op een zelfdestructieve manier; op een verdachte manier overdreven waakzaam zijn voor de omgeving; gemakkelijk schrikken; of problemen hebben met concentreren of slapen.